f4koko
Full Member

เด๊วโทรไปน๊ลุง คิดถึงเหมือนกัน

พอดีไม่ได้ออนเลยอ่ะ....

กลัวไปแย่ง....ไมค์ลุงอ่ะดิ๊ คิคิ

ปายร้องที่ไหนมา...มะมีชวนหลานเลยนะ เชอะๆ

ว่าแต่ร้องไปกี่ล้านเพลงหละเนี้ย....ถึงได้มีอาการขนาดนี้ คิคิ

ปล.หายไวๆอ่ะลุง....จาได้มีเสียงมาเม้าส์กัน เอิ๊กๆ

ลุงอ่ะทำไมชอบเงียบเนี้ย....ป่วยอีกแล้วอ่ะดิ๊

คนแก่ชอบเป็นแบบบนี้แหละ ม่ายสบายอยู่เรื่อย โห่..โห่

รอหนูอยู่จ้า

ที่ไหน..........ลุง ไปที่ไหนง่าส์

เหงา.......มากมายอ่ะลุง

แล้วเมื่อคืนไปไหนมาละ

ลุงนู๋รุ้ตัวเองและ....ตอนนี้นู๋เฉยๆมากกว่า

นู๋ว่าปล่อยเวลามันผ่านไปเถอะ สิ่งดีเราก็เก็บไว้ เจอก็ทักทาย ไม่เจอก็ไม่เจอ

บางทีถามตัวเองนะกลับเรื่องที่เล่าให้ลุงฟังไปอ่ะ.....เหมือนจะรุ้สึกดี เหมือนจะกลับ แต่ใจมันไม่กลับอ่ะ(ตัวนู๋เองนะ)

แต่ก็ไม่พร้อมที่ว่าจะมีใครใหม่เลยซะทีเดียว งง ตัวเองและตอนนี้.....ว่ากรูกำลังเป็นรายไปหว๊า

เราตจ้องมองไปอนาคต ไม่ใช่มองอยู่ที่เดิม แยกกันอย่างน้อยก็ คือ เพื่อนแหละเนอะ

ถึงตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะเป็นเพื่อน แต่สักวันก็เพื่อนหว่ะ แฮะๆเริ่มเป็นบ้าไปแล้วนู๋อ่ะ เอิ๊กๆ

ปล.เมื่อคืนโดนเครื่องเทคกดใส่ เซ็งสาดดดดดดเลนตามมะทัน แต่คนขับ หล่อดี แต่เมียนั่งข้าง อิอิ (แต่นู๋มะแย่งของใครนะ)

แต่กว่าจะรักใครสักคนมันไม่ง่ายเลยนะลุง...........มีรักก็อยากจะให้มันดี

ทุกวันนี้ท่องคำว่าเข้มแข็งเป็นร้อยๆ แต่ทำได้ไม่ถึง 5 เลยมั่ง

แต่อย่างที่ลุงบอกว่าการถ้อยหลังคนละก้าวมันอาจจะทำให้คิดอะไรได้บางอย่าง มันก็อาจจะจิงนะ